Oczywiście trudno czasem jednoznacznie stwierdzić czy dziecko będzie zainteresowane nauką francuskiego czy judo, dlatego warto skorzystać z bezpłatnej lekcji pokazowej i porozmawiać z dzieckiem oraz z osobą prowadzącą.

Jeśli dziecko daje nam jasny sygnał, że nie chce uczestniczyć w danych zajęciach, być może to jeszcze nie ten czas. Warto uszanować decyzję dziecka.

W ten sposób jako rodzice pokazujemy, że szanujemy jego wybory, a tym samym wzmacniamy u dziecka poczucie jego własnej wartości.

Czy dziecko uczy się tylko gry w koszykówkę, czy przy okazji rozwija systematyczność, dyscyplinę, umiejętność pracy zespołowej i czy uczy się przegrywać?

Czy osoba prowadząca ma na to wszystko pomysł? Czy zajęcia rozwijają i wzmacniają u dzieci dodatkowe wartości? Czy zajęcia to po prostu bieganie za piłką i presja na wynik?

Każdy tato zapisując syna na piłkę widzi w nim przyszłego Lewandowskiego i kto wie czy jego dziecko nie zostanie wielkim piłkarzem? Jeśli jednak miałoby się ta nie stać, to warto by czas poświęcony na zajęcia piłki dał dziecku realne umiejętności przekładające się na inne dziedziny jego życia.

Jako rodzice bardzo często ambitnie podchodzimy do naszych dzieci chcąc, by zaczynały wcześniej „niż inni”. Warto jednak zastanowić się czy zamiast szybszego rozwoju i zdobycia „przewagi” nad rówieśnikami, nasze dziecko nie poczuje zbyt dużej presji, a jego możliwości nie będą zwyczajnie zbyt małe w stosunku do oczekiwań? Należy pamiętać, że w przypadku dziecka granica między ekscytacją, a zniechęcaniem jest bardzo cienka.

Czy świetny piłkarz krzykiem będzie w stanie zainspirować dzieci do gry?

Wiedza i doświadczenie to jedno, a umiejętność jej przekazania to drugie. Kwalifikacje, dyplomy i szkolenia są oczywiście ważne, natomiast warto przyjrzeć się jakie podejście do dzieci ma osoba prowadząca i czy poza samą wiedzą posiada umiejętności miękkie i czy stale je rozwija?

Należy zastanowić się czy odbierając dziecko z przedszkola będzie ono miało siłę pójść na basen na godzinę 17:00 i lekcje rytmiki na godzinę 18:30 i tak przez 3-5 dni w tygodniu? Czy sami jako dorośli mielibyśmy na to siłę?

Dajmy dziecku przestrzeń i czas na odpoczynek. Im bardziej wyczekane zajęcia tym większa szansa, że dziecko włoży w to większe zaangażowanie, a efekty będą lepsze.

Warto też rozważyć opcję zajęć weekendowych lub zajęć prowadzonych przez firmy dojeżdżające bezpośrednio do placówki. Taka forma zajęć to wygoda dla rodziców, a zarazem oszczędność, czasu i pieniędzy. Dziecko z kolei na zajęciach prowadzonych w murach swojego przedszkola lub szkoły, w grupie dzieci, które zna, będzie się czuć pewniej i bezpieczniej.